نهال مهدوی ؛ تمرین صبوری با سفر

متن پیش رو مصاحبه ‌ای است با نهال مهدوی. نهال از آن دسته افرادی است  که به صورت حرفه ای سفر می‌کند و سفر کردن از فعالیت های عمدۀ زندگی‌اش محسوب می‌شود.

هدف بخش کولگرد سفربان از این مصاحبه ها استفاده از تجربیات کوله گردها به عنوان افرادی با تجربه در زمینه سفر و پرداختن به علایق و خاطرات آنها به عنوان افرادی علاقه‌مند به سفر است.

 

View this post on Instagram

 

‌ امشب که صدای کولر رو شنیدم رفتم به خیلی سال قبل، توی خونه پدری…‌ همون خونه ای که توش به دنیا اومدم ‌و بزرگ شدم و یه روز بی خداحافظی ازش رفتم و وقتی برگشتم دیگه اسمش خونه قبلی بود، با اینکه سال ها گذشته هنوز هم اگه خوابی مربوط به خونه ببینم خواب اونجا رو می بینم…‌ شبای تابستون که می شد یه پتو میکشیدم روی سرم و زیر باد کولر می خوابیدم و شبا تا نزدیکای صبح توی رختخوابم غلت می خوردم و خیال پردازی می کردم.‌ توی رویاهام خانوم مهندس می شدم، صاحب یه شرکت بزرگ می شدم، صاحب تموم دنیا می شدم، هر چیزی می شدم جز اینی که الان هستم، مرد رویاهامم یه بی ام وِ ي سفيد داشت كه بعد از دانشگاه ميومد دنبالم و من همينطور كه با غرور از جلوي همكلاسيام رد ميشدم و سرمو بالا ميگرفتم به هيچ كدوم نگاه هم نميكردم.‌ انقدر خیال پردازی میکردم که اصلا خود واقعیم رو فراموش می کردم، بعد فردا که بیدار میشدم تا ساعت ها مغزم تلاش میکرد بین خود واقعیم و خود رویاهام ارتباط برقرار کنه. سال ها گذشته، حداقل ۱۶ سال…‌ اون موقع یه دختر نادون و رویا پرداز بودم که توی عالم خیال میتونستم تمام دنیا رو تصاحب کنم، اما الان انقدر واقعی زندگی می کنم که شبا حتی سی ثانیه هم نمیتونم به رویاهام و آینده فکر کنم و از خستگی خوابم میبره.‌ اون روزا فکر میکردم که اگه صاحب تمام دنیا هم که نشده، حداقل نصفش بشم خوشبختم، الان فکر میکنم که اگه آرامش داشته باشم خوشبختم.‌ اون روزا مرد رویاهای من بی ام و داشت، اما الان مرد رویاهام کسیه که بتونه پا به پای تمام انتخابام بیاد و جا نزنه.‌‌ مردی که کنارش احساس کنم یه زن قدرتمند هستم و میتونم باهاش تا ته دنیا برم.‌ من تا حالا حسرت هیچ زندگی پر زرق و برقی رو نخوردم، هیچ وقت توی این سال هایی که بزرگ شدم نخواستم که مثل مرفه های بی درد جامعه زندگی کنم و این روز ها بیشتر و بیشتر نمی خوام.‌ اما تا دلتون بخواد حسرت وقتای هدر رفتم رو خوردم، وقتایی که میتونستم بیشتر یاد بگیرم تا چیزی برای یاد دادن داشته باشم.‌ تا دلتون بخواد به آدمایی که درک بالایی دارن حسادت کردم، تا دلتون بخواد به آدمایی که فکرشون رو غنی کردن حسادت کردم.‌ و البته هنوز هم فکر میکنم که فقط باید رفت، رفتنه که ما رو غنی میکنه و دارم تلاش میکنم که این رفتنا هدفمند تر بشه.‌ ‌ خوش به حال اونایی که بیشتر میدونن و البته که هر چی بیشتر میدونن غرور کمتری دارن…

A post shared by Nahal (@nahal_the_nomad) on Aug 6, 2018 at 2:14pm PDT

از مهم ترین سؤال ها در مورد هر پدیده‌ای چرایی آن پدیده است، نهال در مورد چرایی سفر این‌گونه اظهار نظر کرد:« من سفر میکنم تا مدتی از دغدغه های زندگی روزمره فاصله بگیرم و به روحم استراحت بدم چون ميدونم که در سفر  نه به گذشته فکر می‌کنم و نه به آینده و بهترین موقعیتیه که می‌تونم در لحظه زندگی کنم و به خودم نزدیک‌تر بشوم. همین‌طور در سفر می‌تونم به طبیعت نزديك بشوم و تمركز بيشتری داشته باشم. در واقع هنگام سفر با آرامش زندگي  می‌كنم.»

نهال  در سفرهایی که داشته است به اکثر مناطق ایران سفر کرده و در جواب این سؤال که بهترین سفرتون به کجا بود ؟جواب داد:« هر كدوم ويژگي هاى خاص خودش رو داشته و هر كدومش برام زيبا و بى نظير بوده. هر جا كه مي‌روم می‌گویم اين بهترين سفرم بوده اما وقتی به جای ديگه ‌‌ای می‌روم متوجه می‌شوم  كه اشتباه می‌کردم.»اما در کل دو سفر خود را از سایرین متمایز می‌داند،سفر به یزد و سفر به چابهار.

انسان به طور مداوم در حال متأثر شدن از محیط و تأثیر گزاشتن بر آن است،نهال مهدوی درمورد تأثیراتی که سفر بر او داشته این‌گونه اظهار نظر کرد:« سفر باعث شد ياد بگيرم که نژادپرستى يه جهله، هيچ آدمى برتر از ديگرى نيست مگر اينكه قلب بزرگ‌تری داشته باشه. با سفر كردن به درك عميق ترى از معناى زندگي رسيده‌ام، تونستم خودم رو بشناسم و بدونم كه كى هستم و توقعم از خودم چیه.

با سفر كردن بود كه زندگي در شرايط سخت رو تجربه كردم و قوي تر شدم و تونستم مبارزه کنم.

سفر آدم‌های بى نظيرى رو به من هديه داد كه هميشه به خاطر وجودشون توى زندگيم خدا رو شكر مي‌كنم.»

قطعاً توجه به پیشنهادات و  تجربیات دیگران در سفر از طرفی باعث می‌شود که بهتر سفر کنیم و از طرف دیگر باعث می‌شود که از سفر کردن بیشتر لذت ببریم ،نهال به کسانی که قصد دارند سفرکردن را شروع کنند پیشنهاد می‌کند:« سعى كنيد  توي سفر حتماً با محلى ها ارتباط برقرار كنيد و با شيوۀ زندگى كردنشون آشنا شوید.

همسفر خوب انتخاب كنيد، کسایی که هم تحمل سختى  رو داشته باشند، هم علاقه‌مندى هاى مشتركی با شما داشته باشند، داشتن روحیۀ اجتماعی هم بسیار مهمه.

با آدمى كه نمی‌شناسین، هيچ وقت  به سفر طولانى نرین.»

نهال در حساب اینستاگرامش از خاطرات و تجربیات سفرهاش می‌نویسه. بهترین خاطرۀ نهال از سفرهایش به جزیره قشم برمی‌گردد،در این باره گفت:« در اون سفر با یک زوج دوست داشتنی آشنا شديم ، سفرمون با هم ادامه پيدا كرد، و با هم برگشتيم تهران و الان  این زوج از بهترين دوستان من هستند.»

نهال مهدوی در آخرین پیشنهاداتی که برای سفر کردن داشت به این موارد اشاره کرد:« با تجهيزات كامل سفر كنيد، سعى كنيد در مورد مقصدتون اطلاعات كلى از جمله وضعيت آب وهوا، نحوه دسترسى و.. رو به دست بیارین، از تجربيات ديگران استفاده كنيد،

به محلى ها و فرهنگشون احترام بزارید و علاوه بر این ها زیاد كتاب  بخونيد.»و در اخر مصاحبه نهال سفر را این‌گونه تعریف کرد:« سفر يعنى  دل بستن و دل كندن مداوم و پى در پى، سفر يعنى هر بار گوشه اى از قلبت رو  جايى جا بذارى و برى، سفر يعني تمرين و تكرار درس صبورى.»